Imigracja Żydów do Norwegii
W 1851 roku Parlament Norweski odrzucił antyżydowski artykuł Konstytucji z 1814 roku. Od tej pory Żydzi mieli prawo imigrować do Norwegii. Szacuje się, że do końca XIX wieku Norwegię zamieszkiwało około 700 obywateli pochodzenia żydowskiego, a ta liczba podwoiła się w ciągu pierwszych dwóch dekad XX
wieku.
W 1927 roku parlament przyjął nową ustawę imigracyjną: miała ona na celu przede wszystkim ograniczenie zwiększającej się ilości Żydów napływających do kraju z państw Europy wschodniej. W latach 19271938, w wyniku wprowadzenia tych przepisów, Norwegia przyjęła jedynie 20 Żydów. Jednak w samym roku 1938 zaakceptowano około 500 Żydów, do czego przyczyniła się interwencja norweskiego Nansenowskiego Biura do spraw Uchodźców. W przeddzień wybuchu II wojny światowej norweska społeczność żydowska liczyła około 2100 osób